การค้าประเวณี (prostitution) นั้นก็กรณีที่ปัจเจกชนใช้เสรีภาพของตนในการตัดสินใจที่จะเลือกประกอบอาชีพ โดยลดทอนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของตนเองเพื่อหารายได้ดำรงชีพ หรือประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่งด้วยวิธีการยินยอมให้ผู้อื่นใช้ร่างกายของตนเองเป็นวัตถุ เพื่อสนองความต้องการทางเพศของผู้มาซื้อบริการ  ซึ่งการกระทำดังกล่าวนี้ก็มีทั้งฝ่ายที่เห็นด้วยและไม่ให้เห็นด้วยในการที่จะให้อาชีพดังกล่าวได้รับรองตามกฎหมาย  อย่างไรก็ดี ในภูมิภาคอาเซียนนั้น ได้ปรากฏว่าสาธารณรัฐสิงคโปร์ไม่ได้มีมาตรการทางกฎหมายที่ห้ามมิให้มีการประกอบอาชีพหรือธุรกิจการค้าประเวณีแต่อย่างใด หากแต่เป็นการควบคุมภายใต้เงื่อนไขตามที่กฎหมายกำหนด  ด้วยเหตุนี้ จึงมีข้อพิจารณาถึงความขัดแย้งในเนื้อหาปลีกย่อยของสิทธิมนุษยชนที่สำคัญระหว่าง เสรีภาพเอกชนและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์  ดังนั้น กฎหมายการค้าประเวณีของสาธารณรัฐสิงคโปร์จึงมีความน่าสนใจในการศึกษาเพื่อวิเคราะห์ถึงความชอบธรรมตามกฎหมายของการประกอบอาชีพการค้าประเวณีหรือการเป็นโสเภณีภายในประเทศสมาชิกอาเซียน

บทความฉบับเต็ม